Στα πεζοδρόμια. Συναντιόμαστε. Όλοι.
Κοιτάζουμε βιτρίνες. Μετράμε τα λεπτά περιμένοντας.
Τρώμε βιαστικά.
Αθηναίοι και επαρχιώτες συναντιόμαστε στα πεζοδρόμια.
Μαλώνουμε. Περπατάμε χέρι - χέρι.
Περιμένουμε να στοιβαχτούμε στα λεωφορεία.
Στα πεζοδρόμια.
Όλοι. Έλληνες και μετανάστες. Χωρίς διαβατήριο. Χωρίς εισιτήριο.
Φιλιόμαστε. Ξερνάμε μεθυσμένοι. Ανταλλάζουμε πονηρές ματιές.
Διαδηλώνουμε.
Είσοδος ελεύθερη στα πεζοδρόμια.
Καλώς ήρθατε.

Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2008

- Facta Non Verba -


Είναι το θέατρο ή είναι η πολιτική; Είναι και τα δυο. Δεν είναι τίποτα από τα δύο όπως τα έχουμε μάθει. Είναι μια μικρή ομάδα. Δρα στην συντηρητική Θεσσαλονίκη.
Κατάφερε να παίζει με τους δικούς της όρους. Έχει φτιάξει το δικό της χώρο. Χωρίς επιδοτήσεις. Χωρίς διαφημίσεις. Κατάφερε να διαψεύσει όσους δεν πίστευαν πως είναι εφικτό.
Να παρουσιάζει τις ανησυχίες της χωρίς εισιτήριο. Να κάνει θέατρο χωρίς καμία ταμπέλα. Και να μας αφορά όλους. Να συνεργάζεται με ανθρώπους της πόλης, της χώρας, του κόσμου. Να βγαίνει από το θέατρο της, και να συμμετέχει στους δρόμους, στους καταυλισμούς, στις φυλακές, όπου ο κόσμος φωνάζει. Εκεί που ο κόσμος εξεγείρεται. Έγιναν αναγνωρίσιμοι με ένα δικό τους στυλ, αυθεντικό. Από το Δεκέμβρη του 2002 που κάναν την πρώτη τους παράσταση τους έμαθε πολύς κόσμος.
Είναι η facta non verba. Και είναι τιμή μου, που είναι φίλοι μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: