- Φεστιβάλ Αυτο-οργανωμένων Δημιουργικών Αντιστάσεων -

Να κάτι που μοιάζει πολύ ενδιαφέρων. Ελπίζω να τα καταφέρω να παραβρεθώ.
18-19-20-21 Ιουνίου στην Κατάληψη κτήματος Πραποπούλου
Υ.Γ: Αν δεν εμφανίζει σωστά τα ελληνικά: Προβολή -> Κωδικοποίηση χαρακτήρων ->Unicode

- τριάντα πέντε -

Ο έρωτας,
όνομα ουσιαστικόν,
πολύ ουσιαστικόν,
ενικού αριθμού,
γένους ούτε θηλυκού ούτε αρσενικού,
γένους ανυπεράσπιστου.
πληθυντικός αριθμός
οι ανυπεράσπιστοι έρωτες.

Ο φόβος,
όνομα ουσιαστικόν,
στην αρχή ενικός αριθμός
και μετά πληθυντικός:
οι φόβοι.
οι φόβοι
για όλα από δω και πέρα.

Η μνήμη,
κύριο όνομα των θλίψεων,
ενικού αριθμού,
μόνον ενικού αριθμού
και άκλιτη.
η μνήμη, η μνήμη, η μνήμη.

Η νύχτα,
όνομα ουσιαστικόν,
γένους θηλυκού,
ενικός αριθμός.
πληθυντικός αριθμός
οι νύχτες.
οι νύχτες απο δω και πέρα

........................................Κική Δημουλά

- Η αντιαυταρχική εκπαίδευση -

" Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου.
Είναι οι γιοί και οι κόρες της χαράς της ζωής για τη ζωή.
Για τη ζωή τους είσαι το μέσο κι όχι η αρχή, κι ας μένουν κοντά σου, δεν ανήκουν σε σένα.
Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, όχι όμως και τις ιδέες σου, γιατί ιδέες έχουν δικές τους.
Μπορείς να δώσεις μια στέγη στο σώμα τους, όχι όμως και στην ψυχή τους, γιατί η ψυχή τους κατοικεί στο σπίτι του αύριο που εσύ δεν μπορείς να επισκεφτείς ούτε και στα όνειρά σου.
Μπορείς να προσπαθήσεις να τους μοιάσεις, μην προσπαθείς όμως να τα κάνεις όμοια σου. Γιατί η ζωή δεν πάει προς τα πίσω και δε σταματά στο χθες.
Είσαι το τόξο απ' το οποίο εκτοξεύονται τα παιδιά σου σαν ολοζώντανα βέλη.

Κάνε τοξότη, η σαΐτα που στα χέρια σου κρατάς να σημαίνει χαρά."

Kahlil Gibran
"Ο κήπος του προφήτη"

Διαβάζω, κάλλιο αργά παρά ποτέ, το βιβλίο του A.S. Neill "Θεωρία και πράξη της αντιαυταρχικής εκπαίδευσης", από το οπισθόφυλλο του οποίου αντέγραψα το παραπάνω ποίημα.

Ο Neill (17 Οκτ 1883 - 23 Σεπ. 1973) ίδρυσε το Summerhill το 1921. Το Summerhill, που υπάρχει μέχρι και σήμερα υπό τη διεύθυνση της κόρης του, είναι ένα ελευθεριακό σχολείο. Οι μαθητές δεν είναι υποχρεωμένοι να παρακολουθούν κανένα μάθημα. Μπορούν να περνούν μέρες, εβδομάδες μήνες ακόμα και χρόνια χωρίς να πατήσουν το πόδι τους στην τάξη. Εργασίες εκτός μαθήματος, βαθμοί και εξετάσεις δεν υπάρχουν. Οι απαραίτητες διατάξεις και οι κανονισμοί για τη ρύθμιση της κοινοτικής ζωής δεν εκδίδονται από μια αρχή, ένα συμβούλιο δασκάλων ή ένα διευθυντή, αλλά συζητούνται δημοκρατικά, ψηφίζονται, καταργούνται και τροποποιούνται στις γενικές σχολικές συνελεύσεις που γίνονται κάθε εβδομάδα με τη συμμετοχή όλων των μαθητών και του προσωπικού του σχολείου. Κάθε μέλος της σχολικής συνέλευσης έχει μια ψήφο - από τον πιο μικρό μαθητή ως τους δασκάλους και τον ίδιο τον Neill.

Τα αποτελέσματα όλα αυτά τα χρόνια υπήρξαν εντυπωσιακά και σε ότι αφορά την εκπαίδευση των μαθητών, αλλά κυρίως τη συναισθηματική τους κατάσταση. Άλλωστε προτεραιότητα του Sunmmerhill είναι να δημιουργήσει ελεύθερα παιδιά.

Το θέμα της αντιαυταρχικής εκπαίδευσης είναι πολύ μεγάλο και δεν μπορεί να εξαντληθεί σε ένα post. Για όσους ενδιαφέρονται, μπορούν να ρίξουν μια ματιά στους παρακάτω συνδέσμους.
Η ιστοσελίδα του σχολείου

O Neill στη wikipedia

Βιβλιογραφία στα ελληνικά

• Θεωρία και πράξη της αντιαυταρχικής εκπαίδευσης (Μπουκουμάνης, 1972)
• Ελευθερία - όχι αναρχία (Μπουκουμάνης, 1975)
• Το πράσινο σύννεφο (Μπουκουμάνης, 1976)
• Η καταγραφή μιας φιλίας (Αποσπερίτης 1983)
• Σάμερχιλ, το ελεύθερο σχολείο (Καστανιώτης 1989)

- Τα parking τους, πάρκα μας -

Βρέθηκα εκεί το Σάββατο. Στη συμβολή των οδών Χαρ. Τρικούπη, Ναυαρίνου και Ζωοδ. Πηγής, στα Εξάρχεια. Εκεί που που πριν υπήρχε ένα υπαίθριο parking. Τσιμέντο και αυτοκίνητα. Εκεί που το Σάββατο 7 Μάρτη άνθρωποι της πόλης πήραν την τύχη τους στα χέρια τους. Κομπρεσέρ, τρυπάνια, δέντρα και λουλούδια. Έσπασαν τα τσιμέντα και φύτεψαν δέντρα. Και η γιορτή συνεχίστηκε και το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε. Άνθρωποι με πολύ κέφι, παρέα με τα παιδιά τους, έσκαψαν, φύτεψαν, έφαγαν, χόρεψαν, διασκέδασαν σε ένα πάρκο που μας ανήκει.
Περισσότερες πληροφορίες για το οικόπεδο και όσους το διεκδικούν, εδώ και φυσικά στο blog της Επιτροπής Πρωτοβουλίας Κατοίκων Εξαρχείων, και στο Blog του πάρκου.
Εμείς πάντως θα είμαστε εκεί και τις επόμενες ημέρες.

Δεκάδες πιτσιρίκια, έσκαψαν, έπαιξαν, γέλασαν

- Οι απειλές κατά Κούνεβα -

Αντιγράφω από την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία
«Με έχουν απειλήσει ότι θα με σκοτώσουν»

Της ΝΤΙΝΑΣ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ

Ενώ η συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα εξακολουθεί να δίνει μάχη για τη ζωή της στη Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας του «Ευαγγελισμού», ένα νέο στοιχείο έρχεται να επιβεβαιώσει τις μαρτυρίες των συναδέλφων και της οικογένειάς της πως δεχόταν απειλές για τη ζωή της λόγω της συνδικαλιστικής της δράσης.

Η Κωνσταντίνα Κούνεβα όταν εργαζόταν στο σταθμό των ΗΣΑΠ στο Μαρούσι.

**Πληροφορίες θέλουν την αστυνομία που διενεργεί την ανάκριση να «επιμένει» στην προσωπική ζωή της Κούνεβα, αγνοώντας τις επανειλημμένες δημόσιες τοποθετήσεις των συναδελφισσών της πως η Κούνεβα τουλάχιστον επί μία 3ετία δεν είχε κάποια ερωτική σχέση και πως η αστυνομική έρευνα έπρεπε να αναζητήσει στοιχεία στον επαγγελματικό/ συνδικαλιστικό της χώρο.

**Το ντοκουμέντο που φέρνει στο φως σήμερα η «Κ.Ε.» ενισχύει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο τα όσα το περιβάλλον της Κούνεβα ισχυρίζεται σε όλους τους τόνους και με κάθε ευκαιρία από τις 24 Δεκεμβρίου: Οτι η συνδικαλίστρια στοχοποιήθηκε και κάποιοι αποπειράθηκαν να την εξοντώσουν λόγω της αγωνιστικής της δράσης και ότι το πρωτοφανές -για την τελευταία 50ετία- έγκλημα δεν είναι πάθους.

**Ενα μήνα νωρίτερα, στις 26 Νοεμβρίου, η Κούνεβα έδωσε συνέντευξη στον βέλγο φωτορεπόρτερ Ζακί Ντελόρμ. Ο Ντελόρμ ήρθε στην Ελλάδα για μια εβδομάδα και ερεύνησε το θέμα του δουλεμπορίου εργατών.

**Σε αυτό το πλαίσιο συνάντησε την Κούνεβα σε σταθμό των ΗΣΑΠ. Στο ηχητικό ντοκουμέντο που μας έστειλε ο ίδιος ο Ντελόρμ, την Παρασκευή το βράδυ, ακούγεται η φωνή της Κούνεβα να λέει «με έχουν απειλήσει ότι θα με σκοτώσουν».

*Αυτό είναι το απόσπασμα της συνέντευξης. Η συζήτηση ξεκινάει έτσι:

* «Οι συναδέλφισσές μου δεν με χαιρετάνε. Τόσο πολύ φοβούνται. Γιατί αν τους δουν μαζί μου να μιλάνε ή κάτι να πάρουν από μένα, τους διώχνουν από τη δουλειά. Τόσο πολύ».

* Αλλα προβλήματα σε σχέση με τη συνδικαλιστική σου δράση;

- Με κατηγόρησαν για κλοπή, λαμβάνω απειλητικά τηλεφωνήματα. Δέχομαι ευθείες απειλές, όχι συγκεκαλυμμένες. Τους υποψιάζομαι ότι έχουν προσπαθήσει να μεθοδεύσουν την απέλασή μου. Με έχουν πάρει τηλέφωνο, με έχουν απειλήσει ότι θα με σκοτώσουν. Μια μέρα έστειλαν την Αστυνομία να με πιάσει, περικύκλωσαν τον σταθμό των ΗΣΑΠ στο Μαρούσι όπου εργάζομαι τρία αυτοκίνητα, σαν να ήθελα να σκοτώσω τον πάπα.

* Τη μητέρα σου την απολύσανε;

- Ναι, την απόλυσαν επειδή είναι μητέρα μου. Στην αρχή την είχαν στο μετρό σε πιο κανονικές συνθήκες εργασίας και μετά την πήγαν αλλού. Και η σπονδυλική της στήλη είναι χαλασμένη. Δεν μπορεί να σταθεί όρθια. Της χαλάσανε εντελώς την υγεία της.

* Τι ώρες δουλεύεις;

- Δουλεύω 5.30 το πρωί με 11.30. Τριάντα ώρες την εβδομάδα, τα οποία δεν τα πληρώνομαι.

* Είναι σκληρός ο εργασιακός σας κλάδος από άποψη υγείας και ασφάλειας;

- Σκληρός και επικίνδυνος. Εκτιθέμεθα σε χημικά και καρκινογόνες ουσίες. Εχω πάθει και εξάνθημα από τα χημικά. Επειδή δεν μας δίνανε τα κατάλληλα γάντια. Εμείς τα αγοράζαμε όταν μπορούσαμε και τα φοράγαμε ακόμα και σκισμένα. Βλέπεις, έχω δερματολογικό πρόβλημα στο πρόσωπο. Το σωματείο μας έχει 1.000 μέλη, δεν είναι πολλά, αλλά αντιμετωπίζουμε τρομοκρατία από την εργοδοσία. Εδώ κάθε φορά που έχουμε εκλογές έρχεται κάποιος εκπρόσωπος του εργοδότη, που μπαίνει, βγαίνει, τα μετράει όλα. Πολύ συχνά τους τελευταίους μήνες οι εργάτες απολύονται χωρίς λόγο. Ξεκάθαρα, ο εργοδότης μας μας έχει κηρύξει τον πόλεμο έπειτα από κάποιες επιτυχίες των μελών μας στη δικαιοσύνη. Δεν έχουμε την υποστήριξη που θα έπρεπε από τις αρχές. Οι μηχανισμοί της επιθεώρησης εργασίας δεν λειτουργούν προς όφελός μας, είναι από την πλευρά της εργοδοσίας. Δουλεύουμε μόνες μας.